روزی نیست که چالش جدید نداشته باشیم/در محیط کار اصلا شوخی نمی‌کنم
خبرها

روزی نیست که چالش جدید نداشته باشیم/در محیط کار اصلا شوخی نمی‌کنم

زمان مطالعه ۵ دقیقه / ۰۱ مهر ۱۴۰۴ / پویان جعفری

در پروژه‌های عظیم، پویایی و پیشرفت مجموعه‌ها بدون تلاش شبانه‌روزی نیروهای فنی و تأسیسات ممکن نیست. هر ساختمانی، هر سایت و هر پالایشگاهی برای تداوم کارآمدی، به حضور بی‌وقفه این نیروها وابسته است؛ نیروهایی که اغلب در سایه باقی می‌مانند، اما نقش آن‌ها بی‌بدیل و کلیدی است.
محمدهاشم ثابت، چهل‌ساله، کارگر برق و تأسیسات، با پانزده سال سابقه که دوازده سال آن را در شرکت طراحی و ساختمان نفت (ODCC) گذرانده، یکی از همین نیروهای پرتلاش است. تجربه، دانش و تخصص او در پروژه پالایشگاه شیراز، پشت هر لحظه از کار و ایمنی مجموعه دیده و حس می‌‌‌شود.
او با پذیرش دشواری‌ها و خطرهای شغل خود، از اهمیت تجهیزات مناسب، آموزش‌های ایمنی و روابط صمیمانه در میان همکاران می‌گوید، اما تأکید می‌کند کار تخصصی و پرریسک تأسیسات، چیزی جز جدیت و دقت نمی‌طلبد. ثابت معتقد است اهمیت تلاش نیروهای پشتیبانی و تأسیسات زمانی نمود پیدا می‌کند که برق یا امکانات سایت برای لحظه‌ای قطع شود؛ در چنین مواقعی است که همه متوجه می‌شوند بدون حضور این نیروها، ادامه کار غیرممکن خواهد بود.
با محمدهاشم ثابت درباره تجربه‌ها، دغدغه‌ها و حال‌وهوای کار در محیط پروژه به گفت‌وگو نشسته‌ایم که مشروح آن را می‌خوانید.

معمولاً این‌طور می‌گویند که فضای پروژه، سخت و خشن است، اما رفاقت بین بچه‌های کارگاه واقعی‌تر است. فضای کار و همکاری در پروژه پالایشگاه شیراز چگونه است؟ 
خب محیط پروژه با توجه به ماهیت کاری که اینجا انجام می‌دهیم، خشن، سخت و خطرناک است، اما روابط بین بچه‌ها و همکاران بسیار صمیمی و دوستانه است و واقعاً همه با هم رفیق هستیم. البته من خودم به‌شخصه در محیط کار اصلاً شوخی نمی‌کنم و با شوخی بیگانه هستم. کار ما به‌هیچ‌وجه شوخی‌بردار نیست. سیم برق اصلاً شوخی ندارد. با کوچک‌ترین خطا هم جان خودت و هم جان همکارت را به خطر می‌اندازد. اینجا باید جدی بود و تمام نکات ایمنی را رعایت کرد.

با این حساب کار شما خیلی پراسترس است.
استرس که همیشه داریم. کار ما تعارف ندارد. کسانی که کار برق انجام می‌دهند، معمولاً موقع کارکردن، از استرس زیاد عرق می‌کنند؛ چون مدار برق دارد و مثل داخل سایت نیست که کانکشن، بدون برق انجام می‌شود.

پس به‌نوعی کار بقیه بچه‌ها به کار شما بستگی دارد؟ 
بله، این‌طور هم می‌شود گفت. مثلاً اگر برق ماشین‌آلاتی که در کارگاه بتن‌ریزی می‌کنند قطع شود، همکارانمان در آنجا به دردسر می‌افتند یا اگر برق بخش اداری قطع شود، کلی از کار‌ها تعطیل می‌شود.

با این حجم کار، اوقات فراغتی هم دارید؟ 
معمولاً اگر اوقات فراغتی داشته باشم و تعطیلاتی باشد، طبیعت‌گردی می‌کنم یا با اطرافیانم به کافی‌شاپ می‌روم و با هم گپ می‌زنیم.

تجهیزات و ابزار چقدر در کیفیت کار شما نقش دارد؟ 
قطعاً تجهیزات خوب باید در اختیارمان باشد، که هست. هرچقدر هم دانش و مهارت داشته باشیم، وقتی ابزار مناسب نباشد نمی‌توانیم کارهایمان را آن‌طور که باید، انجام بدهیم.

آیا دستورالعمل‌های ایمنی به‌طور کامل به شما آموزش داده شده است و تجهیزات حفاظت فردی (PPE) مثل کلاه ایمنی، دستکش و ماسک به‌موقع در اختیار شما قرار می‌گیرد؟
بله؛ تجهیزات حفاظت فردی را کامل به ما داده‌اند. درخصوص آموزش هم باید گفت یک‌سری آموزش‌ها عمومی است که داخل سایت پروژه، به همه ارائه می‌شود. یک‌سری آموزش‌ها هم تخصصی است که بسته به نوع شغل و مسئولیت هر شخص، به او داده می‌شود.

آیا تاکنون حادثه یا شرایط خطرناکی را در محل کار تجربه کرده‌اید؟ چگونه آن حادثه مدیریت شد؟
اینکه حادثه برای خودت باشد یا برای کس دیگر، فرق می‌کند. وقتی حادثه برای خودت پیش می‌آید، نمی‌توانی آن را مدیریت کنی و اطرافیان آن را مدیریت می‌کنند.

پرداخت حقوق و مزایا به‌موقع انجام می‌شود؟ آیا پوشش بیمه و خدمات درمانی از نظر شما کافی است؟  
در پروژه‌های قبلی دیر و زود داشت، حتی گاهی پیش می‌آمد که شش ماه هم دیرکرد داشته باشند؛ ولی خدا را شکر در پروژه پالایشگاه شیراز پرداخت حقوق به‌موقع است و پوشش بیمه و خدمات درمانی به‌صورت کامل وجود دارد.

اگر بخواهید یک مزیت برای کار در ODCC بگویید، آن مزیت چه چیزی می‌تواند باشد؟
امنیت شغلی؛ تا جایی که من تجربه کردم، خدا را شکر در ODCC امنیت شغلی وجود دارد. در حال حاضر، یکی از دغدغه‌هایم مسیر رفت‌وبرگشت به محل کار است، چون شرایط زندگی‌ام به‌گونه‌ای است که نمی‌توانم محل سکونتم را به شیراز منتقل کنم.

آیا حاضرید این شغل را به دیگران توصیه کنید؟
از لحاظ فنی خیلی خوب است؛ مثلاً در خانه خودمان از لحاظ برقی، تأسیساتی، جوشکاری و موارد دیگر لنگ هیچ‌کسی نیستم. اما خطرناک هم هست. درمجموع، این شغل را پیشنهاد نمی‌دهم، چون کار در پروژه بسیار سنگین است.

چه چیزی شما را به کار در این محیط صنعتی ترغیب کرد؟
حقیقتاً اینجا محیطی است که هر روز در آن چیزهای جدید می‌بینید؛ مثلاً امروز یک پمپ تعمیر می‌کنید، فردا یک وسیله دیگر. تنوع کاری دارد؛ هر روز جایی هست که بتوانید خودتان را در مسیر پیشرفت قرار بدهید.

در طی یک روز کاری، معمولاً با چه چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوید؟
ما چون زیر نظر پشتیبانی هستیم، هر کاری را تجربه می‌کنیم؛ مثلاً یک روز دیوارپوش می‌زنیم، یک روز لوله‌کشی آب داریم، یک روز برق‌کشی، یک روز برق‌کشی صنعتی و یک روز تعمیرات پمپ انجام می‌دهیم. خواه‌ناخواه همه این‌ها را تجربه می‌کنیم. به همین دلیل، تقریباً روزی نیست که چالش جدیدی نداشته باشیم. مثلاً می‌رویم سر یک مدار و به قول خودمان پیر آدم درمی‌آید تا راه بیفتد و مشکل آن را حل کنیم.

آیا تابه‌حال پیش آمده است که ایده‌ای برای بهبود کار داشته باشید؟ 
‌بله؛ اخیراً در تغییر مسیر کابل‌کشی، متریال و نیروی کمتری استفاده شده، کار با سرعت‎ بیشتری انجام شده و نتیجه‌ بهتری هم گرفته‌ایم.

اگر متوجه شرایط ناایمن در محل کار شوید، چه واکنشی نشان می‌دهید؟
اگر از طرف نیروی خودمان باشد، تذکر می‌دهم و اگر در کار، شرایط ناایمن وجود داشته باشد، طبق آموزش‌هایی که دیدم، تا شرایط ایمن نباشد کار را انجام نمی‌دهم.

فکر می‌کنید آن‌طور که باید دیده شده‌اید؟ 
هیچ‌وقت دیده نشدم؛ چون زیر نظر پشتیبانی هستیم. طرف می‌رود داخل سایت یک پمپی یا چیزی می‌بندد و در بوق و کرنا می‌کند که آی ما این را بستیم، این را راه انداختیم. خب تو اگر کانکسی که داخلش هستی برق نداشته باشد، اگر نتوانی استراحت کنی، می‌توانی کار کنی؟ کسی که در تأسیسات کار می‌کند باید در رشته‌های مختلف خبره باشد. نصب اسپیلت و کولر گازی و کولر آبی بلد باشد، جوشکاری بلد باشد، بتواند دیوارپوش بزند و به قول خودمان آچارفرانسه باشد. همه فکر می‌کنند نیروی تأسیسات مگر چه کار می‌کند! درصورتی‌که برق‌کشی و روشنایی سایت، لوله‌کشی آب، روشنایی یونیت‌ها، دیزل ژنراتورها، تابلوهای داخل سایت، تجهیز کارگاه و...، همه این‌ها را ما انجام می‌دهیم، ولی دیده نمی‌شویم.