در ارتفاع جایی برای بی‌دقتی نیست/از بچگی عاشق این کار بودم
در ارتفاع، جایی میان زمین و آسمان، هر گام و هر تصمیم باید با دقت، تجربه و آگاهی همراه باشد؛ جایی که ایمنی نه فقط یک اصل کاری، بلکه تضمینِ زندگی است. عبدالله اَبوارگالین، مردی ۵۱ ساله، متولد و ساکن آبادان، بیش از دو دهه از عمر خود را در چنین فضایی سپری کرده است. او با ۲۳ سال سابقه کار در پروژه‌های صنعتی و یک دهه فعالیت در شرکت ODCC، امروز در پروژه پالایشگاه آبادان به‌عنوان سوپروایزر کار در ارتفاع، مسئولیت کنترل و ایمن‌سازی داربست‌ها را بر عهده دارد؛ مسئولیتی که دقت و تعهد در آن، تفاوت میان خطر و اطمینان را رقم می‌زند.
اَبوارگالین پدر سه‌فرزند است و سال‌ها دوری از خانواده را برای تأمین معیشت و عشق به حرفه‌اش تحمل کرده است. تجربه‌های طولانی او در پروژه‌های عسلویه، بندرعباس و آبادان، چهره‌ای از استقامت و علاقه را به تصویر می‌کشد. در این گفت‌وگو، او از مسیر کاری خود، سختی‌های شغلش و اهمیت رعایت ایمنی در محیط کار سخن گفته است.
چطور وارد کار پروژه‌ای شدین؟
کار در پروژه را از سال 1381 در شرکت ساختمان و نصب شروع کردم، بمدت 4-3 سال آبادان بودم و ده سال هم در پروژه‌های بندرعباس همان شرکت کار می‌کردم. بعد از آن در سال 1394 در عسلویه استخدام ODCC شدم و تا امروز در اینجا فعالیت دارم
در مورد شغلت بیشتر توضیح می‌دی؟
من سوپروایزر کار در ارتفاع هستم. مسئولیت من کنترل و ایمن سازی داربست‌های اجرا شده قبل از شروع کار نفرات اجراییه، همه موارد ایمنی رو چک میکنم و در صورت تأیید روی همون داربست‌ها تیک سبز میزنم، یعنی می‌تونن کار رو شروع کنن.
تا حالا پیش اومده که اتفاقی افتاده باشه؟
خداروشکر تو این مدتی که من مشغول به کار بودم نه هیچ اتفاقی تو ارتفاع نیافتاده.
سخت‌ترین موقعیتی که شرایط ایمنیش رو برای کار فراهم کردی کی بوده، تو چه ارتفاعی بوده؟
سخت‌ترین کاری که انجام دادم مربوط به فلر فاز یک تو ارتفاع 94 متری بود، اون موقع من استادکار داربست‌بندی بودم، اونجا داربستش رو بستیم، تخته‌ریزیش رو انجام دادیم و بعد نفرات اجرایی مشغول به کار شدن.
از نظرت کار تو پروژه چطوره؟
به کار پروژه علاقه دارم که بقولی پروژه‌ای هم شدم، از همون بچگی علاقه خاصی به این کار داشتم.
پشیمون نیستی؟
نه اصلاً و اگه دوباره قرار باشه تصمیم بگیرم، انتخابم کار تو پروژه‌ست.
اگه پسرت بخواد این کارو انتخاب کنه میزاری؟
بله موافقم، کار خوبیه، مخصوصاً کار تو HSE خیلی کار خوبیه.
تاحالا بخاطر شرایط کاری از خانوادت دور بودی؟
بله زمانی که عسلویه و بندرعباس کار می‌کردم، تقریباً 14 سال از خانواده دور بودم و مسئولیت امور خانه به عهده خانمم بوده، دیگه بخاطر مشکلات زندگی، تورم و نجات از بیکاری مجبوری راه دور هم کار کنی.
زمانی که از خونه دور بودی این فاصله رو چطور مدیریت می‌کردی که واست قابل تحمل بشه؟
خیلی سخت بود ولی مجبور بودم بخاطر معیشت خانواده تحمل کنم. از طریق تلفن با خونه در ارتباط بودیم، 12 ساعت کار می‌کردم و بعدش هم میرفتم خوابگاه.
الان که تو شهر خودتی چه حسی داری؟
خیلی راحتم خداروشکر، 10 ساعت کار میکنم و بعدش هم کنار خانوادم هستم، خیلی حس خوبی دارم.
از علائق و مهارت‌هات بگو
تو دوران جوانی فوتبالیست بودم، زمان جنگ ما تو شهر آغاجاری زندگی می‌کردیم، تو تیم‌های مختلف آغاجاری و پرسپولیس آبادان بازی کردم و در نهایت هم مینیسک پام پاره شد و از فوتبال بازنشسته شدم.
بعنوان کسی که بیست و چند ساله داری تو پروژه کار می‌کنی برای جوونی که تازه میخواد بیاد تو این کار چه توصیه و راهنمایی داری؟
اولین توصیه‌م اینه که با همکاراش جو دوستانه داشته باشه تا بتونه راحت انجام وظیفه کنه. اگه قراره کار ارتفاع انجام بده توصیه میکنم مسائل ایمنی رو خیلی جدی بگیره چون بعدش نفرات اجرایی قراره کار بکنن و پای جونشون وسطه.
تا بحال پیش اومده نسبت به ایمنی کارِت بی تفاوت باشی؟
خیر اصلاً تو کار ما نمیشه بی تفاوت باشی، خیلی پرریسکه.
احتمالاً این مصاحبه رو مدیران ارشد شرکت میبینن، بعنوان کسی که کوله باری از تجربه داره و تو ODCC زحمت کشیدی چه پیامی واسشون داری؟
با تشکر از زحماتشون، اگه می‌تونن یه بازنگری تو حقوق بچه‌ها داشته باشن، شدت تورم خیلی زیاده، مورد دیگه هم اینکه امکانات تفریحی بچه‌هارو بیشتر بکنن، بتونن یه باشگاهی برن، یه فوتبالی بازی کنن.
