وقتی قرار شد با تازه‌واردها صحبت کنیم، تصور اینکه چه حرفی برای گفتن داشته باشند، سخت بود. خیلی از آن‌ها زمان حضورشان در ODCC حتی به یک ماه هم نمی‌رسید. اما ندا چاووشی تمام نگرانی‌ها از صحبت با تازه‌واردها را برطرف کرد. او پرانرژی، صمیمی و بسیار خوش‌صحبت بود؛ انگار که سال‌هاست در این مجموعه حضور دارد و همه را می‌شناسد، اما در واقع هنوز یک ماه هم نشده که عضو خانواده ODCC شده است. ندا دقیقاً از هشتم شهریور 1404 به این مجموعه پیوسته. مهندسی شیمی خوانده و در قسمت طراحی و مهندسی پروژه آبادان، به‌عنوان مهندس پروژه مشغول به کار شده است. پیش‌ از ‌این هم 14 سال سابقه کار در شرکت‌های مهندسی مشاور را داشته و در حوزه نفت‌، گاز و پتروشیمی فعال بوده. 
«اولین حضور من در این مجموعه، در طبقه هشتم ساختمان پاسداران و برای قرار مصاحبه با آقای بهزادفر و خانم هماپور بود. سال‌ها بود که به‌واسطه فعالیتم در حوزه نفت، ODCC را می‌شناختم. بنابراین، با این مجموعه کاملاً آشنا بودم و می‌دانستم شرکتی بزرگ و ساختارمند است. از طرفی، فعالیت در تیم پروژه را دوست داشتم. وقتی متوجه فراخوان استخدام مهندس پروژه شدم، رزومه‌ام را ارسال کردم و پس از آن، برای مصاحبه دعوت شدم.»  

کمیته‌ جذبی که هدیه تولد بود
ندا روزی را که برای دعوت به کار در مجموعه ODCC با او تماس گرفتند، هرگز فراموش نمی‌کند؛ دقیقاً روز تولدش بود و اینجا را به‌عنوان هدیه تولدش در نظر می‌گیرد: «زمان مصاحبه من، اسفند 1403 بود. مصاحبه بعدی که با کمیته جذب بود به تعویق افتاد و روز اول خرداد تماس گرفتند و قرار را برای روز سوم خرداد هماهنگ کردند. دقیقاً روز تولدم. از فردای همان روز هم تأیید ورود من به مجموعه داده شد. اما به ‌دلیل وقوع جنگ، شروع به کارم با تأخیر بود. این برگزاری جلسه کمیته جذب در روز تولد و پروسه 6ماهه مصاحبه من، جزو خاطرات شیرین ورودم به ODCC است.»
این‌قدر این صمیمیت و پذیرش مدیران و همکاران برای ندا زیاد و با سرعت بوده که فکر می‌کند در همان محل کار قبلی‌اش، فقط یک جابه‌جایی درون‌سازمانی داشته و اصلاً با مجموعه غریبه نیست؛ انگارنه‌انگار که تازه‌وارد است. با اینکه هنوز مدت‌ حضور ندا در سازمان به یک ماه نرسیده، اما آنچه در این مدت در اینجا تجربه کرده، رویارویی با چالش‌هاست: «تیم پروژه به‌خودی‌خود بزرگ و پرچالش است، پروژه‌های این شرکت هم که بسیار گسترده هستند. هرچقدر پروژه‌ها و چالش‌های فنی که با آن مواجه می‌شویم بزرگ‌تر باشد، فرصت کسب تجربه و آموزش حین کار بسیار بیشتر می‌شود و این به‌نظرم خیلی فراتر از دانش و تخصص آکادمیک است و برای هر مهندس پروژه‌ای ضروری است. آنچه در ODCC متوجه شدم این بود که قرار است بیشتر از گذشته مهارت رویارویی با چالش‌ها را پیدا کنم. این را به‌خوبی از روحیه همکاری و انتقال دانش و تجربه همکارانم متوجه شدم.»

یک عاشقِ شیمیِ سکاندارِ پروژه
ندا سال‌هاست ورزش حرفه‌ای می‌کند و به مباحث روان‌شناسی علاقه‌مند ا‌ست و مطالعاتش هم در همین حوزه روان‌شناسی، توسعه فردی و تعامل در محیط کار و زندگی شخصی است. او تمام مراحل تحصیل و کارش را با رضایت و انتخاب شخصی، و درست براساس تصویر ذهنی‌اش پشت‌سر گذاشته. او عاشق رشته شیمی بوده، دانشگاه محل تحصیلش را دوست داشته، حتی این تصویر را که پس از چند سال به فضای مهندسی پروژه برسد نیز از قبل پیش‌بینی کرده بوده. 
به‌گفته ندا، با توجه به شرایط دشوار کنونی و چالش‌های موجود، مجموعه ODCC همچنان به حرکت خود ادامه می‌دهد و لحظه‌ای از رشد باز نمانده است: «رویکرد خودم این است که نگاه دوسویه به موفقیت داشته باشم؛ یعنی هم خودم در سازمان بیاموزم و رشد داشته باشم، هم برای سازمان ایجاد ارزش کنم و مفید باشم. تا امروز رویکردم به تمام فضاهای کاری‌ام همین بوده.» 
ODCC برای ندا شرکتی بزرگ با پروژه‌های عظیم و ساختارمند است که چشم‌انداز گسترده‌ای در صنعت پالایش کشور دارد و جزو شرکت‌های درجه‌یک ایران شناخته می‌شود؛ با محیطی بسیار گرم، همکاران همدل و همراه، و فضایی پویا که هر روز در مسیر رشد و اصلاح نقطه‌ضعف‌ها و تقویت توانمندی‌هاست. او به‌عنوان مهمان تازه‌وارد در تولد 34سالگی ODCC می‌گوید: «خیلی خوشحالم که این شرکت، طی این سال‌ها در صنعت نفت و گاز کشور موفقیت چشمگیری داشته و در آستانه سالروز تأسیسش، من هم عضوی از آن شدم. امیدوارم در سال‌های آینده روزهای خیلی خوبی را هم برای شرکت و هم برای تمامی صنعت نفت تجربه کنیم.»